Δέκα αριθμοί και τρία γράμματα

Περιγραφή

Ενα παραμύθι για όσους είναι και όσους νοιώθουν έφηβοι

Πώς θα ήταν αν τα κέρματα σε ακούγαν και τα άκουγες;
Πώς θα ήταν αν σου μιλούσαν για τις παράξενες και αστείες φιλοδοξίες των χαρτονομισμάτων και τις
ακόμα πιο παράξενες και χαζές φιλοδοξίες των ανθρώπων;
Ο Σωκράτης πατάει κατά λάθος τον Μάρκ, ένα μοναχικό κέρμα στην άκρη του πεζοδρομίου, του ζητάει
συγγνώμη, και αρχίζει ένα όμορφο και παράξενο ταξίδι για την ζωή, το χαμόγελο, το δάκρυ και τον έρωτα ενός
δεκατετράχρονου για μια δεκατετράχρονη…

Οι οδηγίες που είχαν δώσει στα κέρματα ήταν ξεκάθαρες και ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Απλά λόγια, σύντομη ενημέρωση, χωρίς πολλές πληροφορίες και αποχαιρετισμός. Ήξερε όμως ότι τα πράγματα δεν θα ήταν τόσο απλά αυτήν την φορά.
–Μην κουράζεις άδικα το μυαλό σου. Μην προσπαθείς να τα εξηγήσεις όλα με την λογική.
–Μιλάς; Πώς μπορείς και μιλάς; Πώς μπορούν και μιλάνε τα κέρματα;
–Ας πάμε κάπου πιο ήσυχα γιατί δεν είναι και το καλύτερο για σένα να σε βλέπουν οι άνθρωποι να μιλάς σε ένα κέρμα.
Έβαλε με πολύ προσοχή το κέρμα στην τσέπη του και περπάτησε προσεκτικά ως την παιδική χαρά, σαν να μετέφερε τον πιο πολύτιμο και εύθραυστο θησαυρό.
–Πες μου τώρα, πώς μπορείς να μιλάς; Πώς μπορώ να σε ακούω; Σε ακούνε όλοι οι άνθρωποι; Πώς σε λένε;